(A poem published in Mathrubhumi Weekly (2001 Jan 21)
*****************************************************
നര ഒരോര്‍മ്മപ്പെടുത്തലാണ്
ഓരോ മുടി നരയ്ക്കുമ്പോഴും
ഒരു കരിമ്പൂച്ച കുറുകെച്ചാടി മറയുന്നു.
നര;സൂര്യാംശുവിന്ടെ നിഴല്‍ക്കുത്ത്.
നരച്ചവന്ടെ ശിരസ്സ്
തെക്കോട്ട് പറക്കുന്ന തൂവെള്ളക്കൊററി.
നര;നിഗൂഡതകളുടെ കയ്യൊപ്പ്.
കാലത്തിന്‍ടെ മല ചുമന്നവന്
ഋതുഭേദങ്ങളുടെ നഖക്ഷതം
ആദ്യനര ഒരു താക്കീതാണ്
ആസക്തിയുടെ കൂടാരത്തില്‍ അന്തകന്‍ടെ വിരല്‍പ്പാട്!
മുതിരുമ്പോള്‍ നരന്‍ നരയൊഴിയാബാധ
നര പിഴുതെന്നാലോ...?
നിഴലിനുനേരെ മഴുവോങ്ങുംപാഴ് വേല...!
കാലത്തെ കരിതേക്കാന്‍
നരയെ കറുപ്പിക്കുമ്പോള്‍
നര നരനോട്പറയും സ്വകാര്യമായി......;
മരണത്തിന്ടെ ചിരി മറയ്ക്കാന്‍
എതു കരി കരുതും നീ.....?
1 comment:
മനോഹരം
Post a Comment